'तो इतका मोठ्याने बोलला, की त्याचा आवाज बसला.' या विधानात 'इतका मोठ्याने' हे क्रियाविशेषण कारणदर्शक आहे कारण यामुळे बोलण्याच्या स्वरूपाचा परिणाम स्पष्ट केला जातो. या वाक्यात बोलण्याच्या मोठेपणामुळे आवाज बसण्याचे कारण दिले गेले आहे. 'कारणदर्शक' क्रियाविशेषण म्हणजे काहीतरी क्रियेसाठी कारण प्रदान करणारे. यामुळे वाक्याच्या अर्थात एक सुसंगतता निर्माण होते. इतर पर्यायांमध्ये उद्देशदर्शक, रीतिदर्शक, आणि कालदर्शक हे क्रियाविशेषण प्रकार वाक्यातील क्रिया किंवा परिस्थितीच्या संदर्भात वेगळे अर्थ व्यक्त करतात, मात्र या विशिष्ट वाक्यात कारणदर्शक क्रियाविशेषणच सर्वात योग्य आहे.

'साप माझ्या समोरुन गेला' या वाक्यातील 'समोरुन' शब्दाचे विश्लेषण केल्यास, तो एक स्थलवाचक क्रियाविशेषण आहे. याचे कारण म्हणजे 'समोर' हा शब्द स्थान सूचित करतो आणि 'समोरुन' या रूपाने तो साप कशाच्या समोर गेला हे दर्शवितो. स्थलवाचक क्रियाविशेषण म्हणजेच स्थान, दिशा किंवा ठिकाण दर्शवणारे शब्द. 'समोरुन' यामुळे वाक्यात सापाचा स्थानिक संदर्भ स्पष्ट होते. अन्य पर्याय जसे की कालवाचक, रीतिवाचक किंवा आवृत्तीवाचक क्रियाविशेषण या संदर्भात योग्य नाहीत, कारण त्यात काळ, रीती किंवा आवृत्ती यांचा विचार केला जात नाही. त्यामुळे 'समोरुन' हा शब्द बरोबर 'स्थलवाचक क्रियाविशेषण' म्हणून ओळखला जातो.

'तो गावोगाव भटकत फिरला' या वाक्यातील आधोरेखित 'गावोगाव' हे सामासिक क्रियाविशेषण अव्यय आहे. सामासिक क्रियाविशेषण अव्यय म्हणजे जेथे दोन किंवा अधिक शब्दांचा संयोग करून एकत्रित अर्थ साधला जातो. 'गावोगाव' हा शब्द 'गाव' या शब्दाच्या पुनरावृत्तीतून तयार झाला आहे, जो विविध ठिकाणांची व्याख्या करतो. त्यामुळे, या वाक्यात 'गावोगाव' हे स्थान दर्शविणारे शब्द म्हणून कार्य करते. इतर पर्याय साधित, सिद्ध आणि कालवाचक क्रियाविशेषण अव्यय यामध्ये 'गावोगाव' चा अर्थ स्पष्ट होत नाही, त्यामुळे ते योग्य उत्तर नाहीत. 'गावोगाव' हे सामासिक स्वरूपामुळेच योग्य आहे.

'क्वचित' हा शब्द एक परिमाण दर्शक क्रियाविशेषण अव्यय आहे. या शब्दाचा अर्थ 'कधी कधी' असा आहे, ज्यामुळे तो क्रियेला एक विशेष परिमाण दर्शवतो, म्हणजेच किती प्रमाणात किंवा किती वेळा क्रिया होत आहे हे सूचित करतो. 'क्वचित' या शब्दामुळे क्रियेची आवृत्ती कमी किंवा अपूर्ण असल्याचे दर्शवले जाते, जेणेकरून वाक्याचा अर्थ अधिक स्पष्ट होतो. यामुळे, 'क्वचित येतात' या वाक्याचा अर्थ मामा येथे कधी तरी येतात, असा आहे. त्यामुळे 'क्वचित' हा बरोबर पर्याय आहे कारण तो क्रियाविशेषणाच्या त्या प्रकारात येतो जो परिमाण दर्शवतो.

क्रियाविशेषण अव्यये म्हणजेच क्रियेबद्दल अधिक माहिती देणारे अव्यय होतात, त्यामुळे ते क्रियेच्या स्वरूप, प्रमाण, काल, स्थळ वगैरे बाबींवर प्रकाश टाकतात. त्यामुळे पर्याय 'अ' बरोबर आहे. तसेच, क्रियाविशेषण विकारी नसून अव्यय स्वरूपात असतात, म्हणजे हे शब्द एका निश्चित रूपात राहतात आणि त्यांची रूपे बदलत नाहीत, त्यामुळे 'ब' देखील बरोबर आहे. यामुळे 'अ' आणि 'ब' दोन्ही पर्याय योग्य आहेत. दुसरे पर्याय 'क' म्हणजे वाक्ये सांधणे किंवा जोडणे यासंदर्भात क्रियाविशेषणांचा उपयोग होत नाही, त्यामुळे ते योग्य नाहीत. यामुळे बरोबर उत्तर 'अ आणि ब बरोबर' आहे.

'तो नेहमी उशिरा येऊन झटपट काम करतो' या वाक्यातील 'नेहमी' हे एक सातत्यदर्शक क्रियाविशेषण आहे, जे व्यक्त करते की तो नेहमी उशिरा येतो. 'झटपट' हे रीतिवाचक क्रियाविशेषण आहे, जे कार्याची गती दर्शवते. त्यामुळे 'फक्त अ व क पर्याय अचूक आहेत' हा पर्याय बरोबर आहे, कारण यामध्ये 'नेहमी' आणि 'झटपट' या दोन्ही क्रियाविशेषणांचं योग्य वर्गीकरण करण्यात आलं आहे. 'उशिरा' हे कालवाचक क्रियाविशेषण असून, 'काम' हे गतिवाचक क्रियाविशेषण नाही. त्यामुळे, 'फक्त अ व क' पर्याय योग्य आहेत, कारण ते वाक्यातील क्रियाविशेषणांचे अचूक वर्गीकरण दर्शवितात.

"वर, खाली, पुढे, मागे" हे शब्द क्रियाविशेषणांच्या गटात मोडतात. क्रियाविशेषण म्हणजे क्रियापदाच्या अर्थास अधिक स्पष्टता देणारे शब्द. या शब्दांचा उपयोग क्रियापदांना स्थान, दिशा किंवा हालचाल दर्शविण्यासाठी केला जातो. उदाहरणार्थ, "तो वर जातो" यामध्ये 'वर' हे क्रियापदाला दिशा दर्शवते. त्यामुळे या शब्दांनी क्रियापदाच्या क्रियेत अधिक माहिती जोडली आहे. विशेषण व उभयान्वयी या जातींमध्ये हे शब्द समाविष्ट होत नाहीत, कारण ते क्रियांच्या संदर्भात कार्यरत आहेत. म्हणूनच, 'क्रियाविशेषण' हा बरोबर पर्याय आहे, कारण तो वाक्यातील क्रियेमध्ये स्थान किंवा हालचाल दर्शवतो.

'विशेषणसाधित क्रियाविशेषण' म्हणजे क्रियाविशेषणासमोर विशेषण असावे लागते. 'अ' व 'ड' या पर्यायांमध्ये विशेषणसाधित क्रियाविशेषण आहे. 'अ' मध्ये "हजारदा" हे विशेषण 'सांगून' या क्रियाविशेषणासोबत आहे, जे 'सांगणे' क्रियेला गुण देते. 'ड' मध्ये "एकवार" हे विशेषण 'सांगून' या क्रियाविशेषणासोबत आहे, जे पुन्हा 'सांगणे' क्रियेला विशेषता प्रदान करते. त्यामुळे 'अ' व 'ड' हे दोन्ही पर्याय विशेषणसाधित क्रियाविशेषणाचे उदाहरण आहेत. 'ब' आणि 'क' मध्ये विशेषणांचा अभाव आहे, त्यामुळे ते योग्य नाहीत. त्यामुळे 'अ' व 'ड' हा बरोबर पर्याय आहे.

'तो फार हळू बोलतो.' या वाक्यात 'हळू' हा शब्द क्रियाविशेषण अव्यय म्हणून योग्य आहे. क्रियाविशेषण हे क्रियेला अधिक माहिती देते, म्हणजेच क्रियेचा कसा किंवा कधी असा अर्थ स्पष्ट करते. येथे 'हळू' हे बोलण्याच्या गतीला निर्देशित करते, ज्यामुळे वाक्याचा अर्थ अधिक स्पष्ट आणि अर्थपूर्ण बनतो. 'फार' हे मात्र अतिरेक दर्शवणारे अव्यय आहे, जे गतीला अधिक तपशीलाने दर्शवत नाही. 'तो' हा सर्वनाम आहे आणि 'बोलतो' ही क्रिया आहे. त्यामुळे 'हळू' हा पर्याय योग्य आहे कारण तो वाक्यातील क्रियाविशेषण अव्यय आहे.

'आसपास' हे एक स्थलवाचक क्रियाविशेषण आहे. हे शब्द स्थान दर्शविणारे असून, याचा अर्थ 'समीप' किंवा 'जवळ' असा घेतला जातो. स्थलवाचक क्रियाविशेषणे क्रियेला स्थानबोधक माहिती देतात, म्हणजेच क्रिया कुठे चालली आहे हे स्पष्ट करतात. 'आसपास' या शब्दाचा उपयोग करताना आपण दर्शवितो की एखादी क्रिया किंवा घटना एक विशिष्ट जागेच्या सुमारे किंवा जवळ होत आहे. त्यामुळे 'आसपास' हा शब्द क्रियेलाच स्थान दर्शवित असल्याने तो स्थलवाचक क्रियाविशेषण म्हणून योग्य ठरतो. यामुळे फक्त पर्याय स्थलवाचक बरोबर आहे.

'आवृत्तीदर्शक क्रियाविशेषण अव्यये' म्हणून 'वारंवार, क्षणोक्षणी, दररोज, पुनःपुन्हा' हा पर्याय योग्य आहे, कारण या सर्व शब्दांचा अर्थ काहीतरी वेळोवेळी किंवा नियमितपणे होत असल्याचे दर्शवतो. 'वारंवार' म्हणजे अनेक वेळा, 'क्षणोक्षणी' म्हणजे एक क्षणातून दुसऱ्या क्षणात, 'दररोज' म्हणजे प्रत्येक दिवस, आणि 'पुनःपुन्हा' म्हणजे पुन्हा पुन्हा. हे सर्व शब्द क्रियाविशेषणाच्या उत्पत्ति आणि अर्थाच्या दृष्टिकोनातून आवृत्तीत दर्शक आहेत. इतर पर्यायांमध्ये असलेल्या शब्दांचे अर्थ त्या संदर्भात आवृत्तीदर्शक क्रियाविशेषण म्हणून योग्य नाहीत. त्यामुळे 'वारंवार, क्षणोक्षणी, दररोज, पुनःपुन्हा' हा बरोबर उत्तर आहे.

बरोबर उत्तर '3 4 1 2' हे आहे कारण या जोडीमध्ये प्रत्येक गटातील विशेषण आणि क्रियाविशेषणे योग्य प्रकारे जुळले आहेत. 'धातुसाधित क्रियाविशेषणे' यामध्ये 'सकाळी' आणि 'प्रथमतः' यांचा समावेश आहे, जेव्हा क्रिया निश्चित करतात की क्रिया कोणत्या काळात किंवा परिस्थितीत चालू आहे. 'समासघटित क्रियाविशेषणे' यामध्ये 'मोठ्याने' आणि 'सर्वत्र' यांचा समावेश आहे, जे क्रियेसोबत स्थान किंवा प्रमाण यांचे वर्णन करतात. 'नामसाधित क्रियाविशेषणे' यामध्ये 'निजल्यावर' आणि 'खेळताना' यांचा समावेश आहे, जे क्रियेला वेळेच्या संदर्भात स्थित करतात. 'विशेषणसाधित क्रियाविशेषणे' यामध्ये 'दररोज' आणि 'शास्त्रदृष्ट्या' यांचा समावेश आहे, जे क्रियेसोबत विशेषणांचा भर घालतात. त्यामुळे '3 4 1 2' हा बरोबर पर्याय आहे.

'सदा सर्वदा' हा वाक्यातील कालवाचक क्रियाविशेषण आहे, कारण याचा अर्थ नेहमीच किंवा सदैव असा आहे. क्रियाविशेषण हे क्रियापदाच्या अर्थाला अधिक स्पष्टता देते, आणि या वाक्यात 'योग तुझा घडावा' या क्रियापदाच्या संदर्भात 'सदा सर्वदा' हे कालवाचक म्हणून काम करते. त्यामुळे यामुळे वाक्याच्या अर्थात कालावधीची माहिती समाविष्ट होते, ज्यामुळे 'योग तुझा' हा क्रियापद नेहमीच घडावा हे स्पष्ट होते. उर्वरित पर्याय म्हणजे 'योग', 'तुझा', आणि 'घडावा' हे सर्व वाक्यातील मुख्य विषय किंवा क्रियापदाशी संबंधित आहेत, पण कालवाचक विशेषण म्हणून 'सदा सर्वदा' हा योग्य पर्याय आहे.